W tym przypadku zaprezentowany został proces tworzenia znaku dla jednej z rodzinnych firm meblarskich. Firmę wyróżniają nowoczesne, autorskie rozwiązania w branży.

Należy zaznaczyć, że pracę nad każdym projektem zawsze rozpoczyna proces koncepcyjny poprzedzony stworzeniem briefu. Tutaj te etapy, również informacje o wszystkich wstępnych założeniach, celach marketingowych, danych i materiałach od zamawiającego, następnie wykonanej pracy koncepcyjnej i wstępnych szkicach, czy w końcu feedbacku od klienta – nie są publikowane. Zostawiam jednak krótki komentarz, by ułatwić odbiór prezentowanych treści oraz przedstawić najważniejsze założenia. Zwykle dla niektórych pomysłów równolegle powstaje kilka pochodnych wersji, ale ważne jest by zaprezentować klientowi, jak najbardziej unikalne i odmienne koncepty na tym etapie. Jeżeli decydujemy się na określoną ścieżkę, to w następnym etapie wybrana koncepcja, jeżeli zajdzie taka potrzeba będzie rozwijana.

MONOGRAM / E F / Zestawienie w minimalistycznym stylu dwóch inicjałów nazwy firmy w jeden znak / monogram. Elementy tworzące znak, odwołują się w pewien sposób do geometrycznych bloków, prefabrykatów, które są m.in. kojarzone z tą konkretną firmą. Co było naturalnym rozwinięciem etapu pracy koncepcyjnej i szkiców. Sama kompozycja, w pewien sposób sytuuje znak E w pozycji spoczynku w zestawniu z elementem tworzonym przez negatyw, odwołując się pośrednio do produktów firmy (meble). Zarówno „E” i „F” są rozpoznawalne, razem tworzą mocny, dobrze zapadający w pamieci znak.

Monogram / J E F / Trzy inicjały z rozwiniętej nazwy firmy. W tym przypadku ta sama forma mogła być też skrócona do dwóch znaków, aczkolwiek nie jest to zilustrowane. Prezentowane są najlepsze, najbardziej spójne opcje. Koncepcja w podobnym stylu jak w przypadku pierwszym, a będąca rozwinięciem zupełnie innej idei. Forma bardzo uproszczona, charakterystyczna i wyrazista. Dodatkowo kompozycja liter i ich kształt, przywołuje skojarzenia z produktami z oferty firmy.

Przestrzenne inicjały. Propozycja będąca odpowiedzią na odrębne koncepcyjne założenia dot. właściwości znaku. Propozycja z trójwymiarowym tekstem, światłocieniem, bardziej realistyczna, w takim stopniu na ile to okazało się możliwe do zobrazowania w logo. Druga pokrewna propozycja, inaczej opracowana, bardziej minimalistyczna. Będąca kompromisem pomiędzy formą 2D a 3D.

Pełna nazwa w logotypie. Następnie warianty zaw. obramowanie tworzące bardziej tradycyjną jak i niestandardową, graficzną formę. W efekcie niektóre elementy mogłyby stanowić odrębne, nawiązujące do produktów firmy, rozpoznawalne elementy przyszłej identyfikacji wizualnej / ikon itp.

Przykłady różnicowania formy samą typografią.

Inna propozycja znaku. Forma budowana m.ni. przez wprowadzony element wyróżniający oznaczenie tzw. przestrzeń negatywowa.

Przykłady uproszczonej formy, które dadzą przyszłej identyfikacji wiele możliwości finalnego ukształtowania. Od wariantu zawierającego pełną nazwę, do budowania i umacniania skojarzeń najprostszej rozpoznawalnej formy.

Jeżeli zaakceptowany jest określony koncept, lub jest decyzja na rozwijanie określonej ścieżki z pierwszej prezentacji, zawsze zakładane są pewne modyfikacje w kolejnych krokach, doprecyzowanie konceptu na podstawie feedbacku od klienta. Jeżeli wybór będzie oczywisty, zostanie już kontynuowanie pracy nad kompletną identyfikacją, a w zależności od ustaleń, księgą znaku i innymi pokrewnymi projektami.